پشت یکی از همین دیوارهای نامرئی» همه چیز آرام پیش می‌رود اما پیش می‌رود. در پس تصاویرِ ساده، حادثه‌هایی در حال شکل گرفتن و رخ دادن است که ما از آن‌ها تنها صدایی جرقه‌وار می‌شنویم. این به‌خاطر آن است که، ما آدم‌ها را بیشتر از بیرون می‌شناسیم و کمتر به درون آن‌ها سرک می‌کشیم. انگار که پشت یکی از دیوارها قایم شده باشیم و صدای آدم‌ها را گوش کنیم و در عین حال چهره و حرکت‌هایشان را تصور کنیم. پیرهن در جلوه آیم گر کنی عریان مرا
به یاد غربت آزادی‌ور
«هاموِن صغیر، هامونِ حقیر»
یکی ,کنیم ,آن‌ها ,آدم‌ها ,می‌رود ,پشت ,یکی از ,پشت یکی ,پیش می‌رود ,دیوارهای نامرئی» ,آدم‌ها را ,همین دیوارهای نامرئی»
درباره این سایت